نیلوفر امامیان؛ علی شفیع زاده؛ مسعود اعتمادی فر
چکیده
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (اماس) از شایعترین بیماریهای خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستمهای حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اماس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل ...
بیشتر
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (اماس) از شایعترین بیماریهای خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستمهای حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به اماس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل زنان 20 تا 50 سالۀ مبتلا به اماس با نمرۀ مقیاس وضعیت شدت ناتوانی 1تا 4 و عضو انجمن اماسشهر اصفهان بودند. از بین بیماران 30 داوطلب به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای هر دو گروه پیش از شروع برنامۀ تمرینی پرسشنامههای شدت خستگی و کیفیت زندگی بیماران اماس را تکمیل و در آزمون مقیاس تعادل برگ شرکت کردند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات حس عمقی را سه جلسه در هفته و به مدت60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیتهای روزمره خود را انجام دادند. در پایان برنامه، آزمونهای قبل تکرار شد. دادهها از طریق آزمونهایt مستقل و t زوجی و در سطح خطای 0/05 تحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد در گروه تجربی پیشآزمون و پسآزمون تعادل، خستگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت. همچنین مقایسة نتایج پسآزمون دو گروه تجربی و کنترل نشانداد تعادل و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت.نتیجهگیری: در مجموع هشت هفته تمرینات حس عمقی تعادل بیماران اماس را بهبود بخشید و کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد، ولی بر کاهش میزان خستگی آنان مؤثر نبود. بنابراین استفاده از تمرینات حس عمقی برای بهزیستی بیماران اماس توصیه میشود.